Tessa en Pieter in Mozambique

Vanuit Maputo vliegen we door naar Nampula maar hier blijven we maar 2 nachten. We reizen door in richting kust voor een lang weekend Chocas en Ilha de Moçambique. Eerst gaan we naar Chocas waar we heerlijk ontspannen in de huisjes vlakbij het prachtige witte strand en de blauwe zee. Regelmatig passeren de bewoners van het schiereiland ons huisje om schelpen, kreeften of kokosnoten te verkopen. We kopen een grote mand met kreeften en vers gevangen vis voor het avondeten dat de baas van de huisjes voor ons zal klaarmaken. Ook kopen we kokosnoten voor de Mozambikaanse specialiteit ‘arroz de coco’. ‘s Avonds zitten we dan ook heerlijk te smullen! Het is weer volle maan en de baai die vlakbij ons huisje begint loopt bij vloed zo vol dat we afgesneden zijn van de wereld. De tweede avond zijn we van plan om bij een nieuw restaurant in de buurt te gaan eten – hier worden we door studenten van de locale toerismeopleiding bediend – een mooie gelegenheid voor hen om te oefenen. Het restaurant ziet er prachtig versiert uit en we genieten van de avond in ‘os 2 Coqueiros’.

De volgende dag gaan we verder met een locale vissersboot vanuit de baai bij Chocas naar de Ilha de Moçambique. Weer moeten we wachten tot 4 uur ’s middags, wanneer het vloed is en de baai volloopt met water. Uiteindelijk kunnen we vertrekken: op blote voeten langs de kreeften en mangroven door het water en maar op de boot klimmen! Voor mamma is dat wel een avontuur hoor met bijna 60! De overtocht van Chocas naar Ilha gaat heel goed – we zeilen met de wind mee – een prachtig natuurschouwspel met pelikanen en andere watervogels! Soms zie je zelfs een waterschildpad opduiken en weer verdwijnen…

Op de Ilha blijven we 2 nachten in het guest house Escondidinho – waar we wel vaker zijn omdat het eten daar lekker is. Hier ontmoeten we veel bekenden en bekijken ’s avonds de voorstelling van een locale dansgroep. We bezoeken het Fort en het museum (zie verhaal Pieter over de Ilha de Moçambique). In het Fort zitten tegenwoordig de leerlingen van de lagere school omdat hun eigen school wordt verbouwd. Het is een mooi gezicht – al die scholieren in hun netjes gestreken schooluniform. Geen meiden met vetrollen die hun witte buik willen showen.