Tessa en Pieter in Mozambique

Samen met Geert - een collega die net bezig is een blok voor onze master te ontwikkelen - ga ik op 'zakenreis' naar Zuid-Afrika. Het doel van onze reis is zo veel mogelijk mensen van andere rechtenfaculteiten in Zuid-Afrika te ontmoeten die ons evtl. bij de ontwikkeling van diverse blokken voor de master - die begin januari 2007 van start moet gaan - kunnen ondersteunen. Tussen de bedrijven door ben ik al wekenlang bezig over en weer te mailen met Zuid-Afrika om afspraken te maken en te pijlen of zij überhaupt geïnteresseerd zijn in een samenwerking met hun arme buurland Mozambique. Bijna is het zover en zal ik hen ‘face-to-face’ ontmoeten. Donderdag, 13 uur vertrekt mijn vliegtuig vanuit Nampula.

Helaas voel ik me niet helemaal top vandaag....sinds onze droomvakantie op Bazaruto loop ik met een grote blaar op mijn hiel en een snee op diezelfde voet. De snee is afgelopen week behoorlijk gaan ontsteken en zweren. Dat kan hier in de tropen vrij snel gebeuren ook al heb je maar kleine open wondjes. Hoewel ik elke dag consequent mijn voet met sodawater spoel en de wond met jodium insmeer is 'ie nu toch best dik geworden. Rembrant - een NL collega-arts die aan de geneeskundefaculteit in Beira werkt - adviseerde me dan ook een sterker middel: antibiotika. Dat helpt gelukkig. Alsof dat niet al genoeg is werd ik vanochtend wakker met een stijve nek die ik amper kon bewegen (en zo ja ging dat met behoorlijke pijn gepaard). Zou dat met die voet te maken hebben? Ik moet Pieter beloven om naar een arts te gaan zodra ik in Jo'burg ben.

Wanneer ik op de luchthaven van Nampula aankom ontmoet ik Jaap en Celestine en hun twee dochtertjes, die ook hier wonen. Netwerkspecialist Jaap klust zo nu en dan op de faculteit wanneer we weer computerproblemen hebben. Binnenkort zal een nieuwe satelliet- internetverbinding worden geïnstalleerd en dan zijn de internetproblemen hopelijk verleden tijd! Het vliegtuig heeft natuurlijk vertraging opgelopen en dus hebben we voldoende tijd om bij te kletsen. De ministers reizen weer en dat heeft haast altijd vertragingen tot gevolg - een vergadering kan immers uitlopen! En dan is het wel handig als de LAM even wacht, toch? Eigenlijk mogen we blij zijn dat we überhaupt mee mogen, soms worden er namelijk zelfs passagiers achter gelaten als de hoge heren opstijgen. Nadat de vertraging tot bijna een uur oploopt wordt ik toch langzaamaan ongeduldig omdat ik in Maputo maar 1 uur 20 minuten tijd heb om mijn aansluiting te halen. Zou dat nog lukken? Als ik in Maputo ook nog op mijn ingecheckte bagage moet wachten, lukt het zeker niet en daarom ga ik meteen naar de chefe van de luchthaven om te vragen of ik mijn ingecheckte bagage kan terugkrijgen. Ik wil hem als handbagage meenemen. Ik laat hem mijn rode tas op wieltjes zien die buiten op het bagagewagentje ligt en hij gaat gelukkig akkoord - op Schiphol waren ze beslist niet zo flexibel geweest!

Na 1 uur en 20 minuten stijgen we eindelijk op in richting Maputo alwaar ik samen met Geert die al in Maputo was nog net mijn aansluiting haal. Uiteindelijk is het dus met twee tussenlandingen toch nog gelukt om binnen een halve dag van Nampula naar Jo'burg te komen. Laat op de avond arriveren wij in Melville alwaar we een hapje gaan eten in één van de gezellige restaurantjes die deze wijk rijk is, naast zijn bars en café's - dit missen we nou in Nampula! Na het eten nemen we een taxi naar het ziekenhuis. De arts geeft mij een paar pijnstillers en een mooie neksteun tegen de 'spasm' (= een heftige spierverkramping) die ik kennelijk in mijn slaap was opgelopen. Rond 1 uur komen we dan eindelijk aan in ons gezellige guesthouse en ik val meteen als een blok in slaap. Morgen hebben we onze eerste afspraak op Wits University - succes verzekerd met die neksteun!