Tessa en Pieter in Mozambique

Na ons 2-daags bezoek bij de University of Witswatersrand - vroeger het centrum van de mijnen van Zuid-Afrika - gaan wij zaterdag naar Pretoria dat maar 30 km van Jo'burg vandaan ligt. Bij Wits hebben we professoren van verschillende vakgebieden ontmoet en degenen die ons kunnen ondersteunen waren enthousiast over het project. Nu zijn we natuurlijk benieuwd hoe het in Pretoria verder gaat. Helaas moet Geert wegens privé-omstandigheden zijn reis vervroegd beëindigen en i.p.v. donderdag al zondag terugvliegen naar Nampula. Daar zat ik dan zondag middag volkomen oververmoeid met neksteun in bed in het guesthouse van Pearl, nadat ik flink had ge-shopped in de grootste Shopping Mall van de stad. Zij deed mij spontaan denken aan een of andere nanny wiens moederinstinct ik had gewekt. Ik hoopte alleen maar dat het maandag beter zou gaan, aangezien er die dag 8 besprekingen met verschillende professoren van de University of Pretoria gepland stonden - zonder Geert. Het leken wel Business Meetings die maandag. Het gebouw van de rechtenfaculteit is zeer modern in de stijl van de kunsthal van Baden-Baden ofwel het Haagse stadhuis. We zaten dan ook sky-high in een of andere Meeting Room van de decaan, die lijkt op het Duitse Bundeskanzleramt in Berlijn. Dat is nog eens wat anders dan in Mozambique!

Mij viel al gauw op dat Pretoria een "wittere" stad is dan Johannesburg - Wits University was veel multicultureler dan de University of Pretoria. Hier wordt over het algemeen Afrikaans gesproken, en alhoewel de meeste niet-witten daar iets op tegen hebben spreken ze het toch. Voor hen is het de enige mogelijkheid met de mensen te communiceren die niet hun inheemse taal machtig zijn. Zij spreken namelijk beter Afrikaans dan Engels.

Gelukkig liepen de gesprekken op de universiteit heel goed, ook al was ik elke avond ontzettend moe door alle gesprekken en indrukken. Met mijn gezondheid ging het gelukkig van dag tot dag beter en ik kon uiteindelijk ook de neksteun ontberen, alhoewel ik er inmiddels wel aan gewend was geraakt. Ik was er zelfs blij mee, omdat het hier kouder was dan in Mozambique en ik was mijn sjaal vergeten! Zo snel went het tropische klimaat dus.

Mijn laatste dag in Pretoria bracht ik op UNISA door, de grootste Distant Learning University van Zuid-Afrika. Het is een indrukwekken gebouw - niet zo zeer vanwege de schoonheid - maar meer door de grootte. Het is kolossaal. Ik had hier gesprekken met Dr. Thomashausen van het instituut voor Foreign & Comparative Law, een Duitser die al lang in Zuid-Afrika woont en die vroeger ook vaak zakelijk in Mozambique is geweest, mede omdat hij wel goed portugees spreekt. 'S avonds was ik nog uit eten met een aantal professoren uit Pretoria en ik heb genoten van een heerlijk Portugees restaurant. De week was alweer voorbij. Volgepakt met inkopen, boeken voor de Uni en info-materiaal stond ik donderdag weer op het vliegveld van Jo'burg. Wanneer ik in Nampula uit het vliegtuig stap en de Inselbergen en het krachtige groen zie voel ik me weer thuis - wie had dat gedacht!