quarta-feira, fevereiro 08, 2006
Verhuisbericht
Nampula, Mozambique
We zijn dit weekend verhuisd, eindelijk weg uit de “Cave”, zoals onze vorige woning op de universiteit bekend staat. Sinds vrijdag ben ik zwaar verkouden. Creatief van mezelf, bij zo’n hitte. De week ervoor heb ik elke nacht bezweet liggen slapen voor de enthousiast aangeschafte ventilator, maar daar word je ook in Mozambique ziek van.
Vrijdagnacht lig ik dus te ijlen, en dan duurt zo’n korte nacht best lang. Zaterdag zijn we door Roos en Camiel rondgeleid langs alle winkeltjes die je moet kennen om aan je boodschappen te komen, en dat zijn er heel wat! Superhandig dat we niet zelf alles moeten uitvinden. Aan het einde van de tour zit ik er echt helemaal doorheen, want nog steeds niet lekker, en parkeert Camiel me in hun huis op het logeerbed. Ik ben zelden zo blij geweest met een schoon bed, en voel me voor het eerst in een week weer een beetje beter.
Ondertussen gaan Tessa, Roos en Albertina (de Mozambikaanse vriendin van Maarten, staat op de eerdere zwemfoto uit Pemba) naar een huis kijken. Ze kunnen met de hulp van Albertina goed onderhandelen met de eigenaar, dus we kunnen het huis waarschijnlijk over 2 weken in, voor 500 dollar in de maand. We zijn heel happy, want we werden gek van ons vorige huis.
Om de tijd tot de verhuizing te overbruggen kunnen we nu tijdelijk in de flat van Albertina wonen, wat ook al een verademing is in vergelijking met de “Cave” waar we tot nu toe in zaten. Het is hier schoner, groter, lichter, koeler en droger.. Hoewel dat laatste dan weer komt doordat er geen stromend water is. Maar dat is ook nergens voor nodig.
Nu dus de eerste nacht in deze flat gehad, natuurlijk word ik wakker van een kakkerlak die vriendelijk over mijn hand loopt. We waren even vergeten dat kakkerlakken hier bij (ver)huizen horen. Nu begint het te wennen.
We zijn dit weekend verhuisd, eindelijk weg uit de “Cave”, zoals onze vorige woning op de universiteit bekend staat. Sinds vrijdag ben ik zwaar verkouden. Creatief van mezelf, bij zo’n hitte. De week ervoor heb ik elke nacht bezweet liggen slapen voor de enthousiast aangeschafte ventilator, maar daar word je ook in Mozambique ziek van.
Vrijdagnacht lig ik dus te ijlen, en dan duurt zo’n korte nacht best lang. Zaterdag zijn we door Roos en Camiel rondgeleid langs alle winkeltjes die je moet kennen om aan je boodschappen te komen, en dat zijn er heel wat! Superhandig dat we niet zelf alles moeten uitvinden. Aan het einde van de tour zit ik er echt helemaal doorheen, want nog steeds niet lekker, en parkeert Camiel me in hun huis op het logeerbed. Ik ben zelden zo blij geweest met een schoon bed, en voel me voor het eerst in een week weer een beetje beter.

Om de tijd tot de verhuizing te overbruggen kunnen we nu tijdelijk in de flat van Albertina wonen, wat ook al een verademing is in vergelijking met de “Cave” waar we tot nu toe in zaten. Het is hier schoner, groter, lichter, koeler en droger.. Hoewel dat laatste dan weer komt doordat er geen stromend water is. Maar dat is ook nergens voor nodig.
Nu dus de eerste nacht in deze flat gehad, natuurlijk word ik wakker van een kakkerlak die vriendelijk over mijn hand loopt. We waren even vergeten dat kakkerlakken hier bij (ver)huizen horen. Nu begint het te wennen.