Tessa en Pieter in Mozambique

Vooral door de verhalen van onze docenten bij het CIDAC hebben we een aardig beeld gekregen van het moderne Portugal. Een land waar uiterlijk vertoon behoorlijk telt (Mercedes, Audi en BMW), maar bijna iedereen moeite heeft de eindjes aan elkaar te knopen.


Hoewel ik denk dat Nederland ook aardig in die richting is opgeschoven, zijn er nog wel verschillen. Het is hier in Portugal heel normaal dat je werkt ver onder je opleidingsniveau, je huis tijdelijk verhuurt aan Nederlandse cursisten en zelf bij vrienden gaat wonen, probeert wat zakgeld te verdienen door visitekaartjes te maken op je printer thuis. Of Portugees gaat doceren in Oost-Timor omdat dat de enige baan is die je kunt krijgen.

De mensen zijn dus bereid meer te doen om te overleven, en zijn daarin ook wat creatiever. Een gezegde is hier “Ons land is klein, maar ons improvisatievermogen niet”. We hebben in ieder geval een heel leuke kennismaking door de mensen van het CIDAC. Maar eerlijk gezegd begint de cultuurshock hier al, en niet pas in Mozambique.